.jpg)
Ut dat Evangelium nah Lukas 2, 1-14
To düsse Tied wüür vun den Kaiser Augustus anorndt: all de Minschen schüllen sük in die Stüürlisten inschrieven. Dit wüür ganz wat Nees to de Tied, as Quirinius Syrien unner sük harr.
Un alltohoop güngen se los un lööten sik indreegen, jedereen dor, wo he herkaamen dä.
So mök sik ok Josef up den Weg vun Galiläa ut de Stadt Nazareth nah Judää, nah David sin Stadt, de heet Bethlehem. dorüm dat he vun David afstammen dä.
He wull sik indreegen laaten mit Maria, de harr he freet, die schüll Moder warden.
Un jüst as se dor wüüren, wüür her Tied rüm.
Un se bröch her iersten Söhn to Welt uns wickel em in Winneln und lee em in een Krüpp; süst wüssen se narms hen mit em in dat Gasthuus.
Un jüst in de Gegend wüüren Schääpers buten up de Fell'n, de passen nachts up jümehr Veeh up.
Un mit eenmol stünn de Herrn sien Engel vör jüm un den Herrgott sien Glanz lüch üm jüm rum. un se verjöögen sük bannig.
Un die Engel sä to jüm:
West nich bang! Süch, ik bring jo een groote Freid, de all de Lüüd todacht is.
För jo is vandoog de Heiland to Welt kaamen.
Dat is Christus, de Herr, in David sin Stadt.
Un dor künnt ji't an sehn: Ji ward dat Kind finn'n in Winneln wickelt un in een Krüpp liggen.
Un mit'n Maal wüür bi den Engel dat ganze himmlische Heer.
De loeven Gott un süngen:
Loff un Ehr boben för unsen Herrgott, un Freden hier nerr'n up de Eer för de Minschen, me de he dat good meen deit.
To düsse Tied wüür vun den Kaiser Augustus anorndt: all de Minschen schüllen sük in die Stüürlisten inschrieven. Dit wüür ganz wat Nees to de Tied, as Quirinius Syrien unner sük harr.
Un alltohoop güngen se los un lööten sik indreegen, jedereen dor, wo he herkaamen dä.
So mök sik ok Josef up den Weg vun Galiläa ut de Stadt Nazareth nah Judää, nah David sin Stadt, de heet Bethlehem. dorüm dat he vun David afstammen dä.
He wull sik indreegen laaten mit Maria, de harr he freet, die schüll Moder warden.
Un jüst as se dor wüüren, wüür her Tied rüm.
Un se bröch her iersten Söhn to Welt uns wickel em in Winneln und lee em in een Krüpp; süst wüssen se narms hen mit em in dat Gasthuus.
Un jüst in de Gegend wüüren Schääpers buten up de Fell'n, de passen nachts up jümehr Veeh up.
Un mit eenmol stünn de Herrn sien Engel vör jüm un den Herrgott sien Glanz lüch üm jüm rum. un se verjöögen sük bannig.
Un die Engel sä to jüm:
West nich bang! Süch, ik bring jo een groote Freid, de all de Lüüd todacht is.
För jo is vandoog de Heiland to Welt kaamen.
Dat is Christus, de Herr, in David sin Stadt.
Un dor künnt ji't an sehn: Ji ward dat Kind finn'n in Winneln wickelt un in een Krüpp liggen.
Un mit'n Maal wüür bi den Engel dat ganze himmlische Heer.
De loeven Gott un süngen:
Loff un Ehr boben för unsen Herrgott, un Freden hier nerr'n up de Eer för de Minschen, me de he dat good meen deit.
